Marek Kotulski, trener

Droga do Mistrzostwa cz.1 Klasy II/III

Chcesz zostać wybitnym siatkarzem? W tym cyklu pokażę Ci drogę do MISTRZOSTWA.

Jeżeli jesteście w wieku 8 -9 lat czyli chodzicie do II lub III klasy Szkoły Podstawowej to jest odpowiedni czas, abyście zaczęli przygodę z piłką siatkową (Pamiętajcie, że sport, który będziecie uprawiać tak się nazywa, a nie jak potocznie mówimy siatkówka. Będziecie grać w piłkę siatkową). W ten sposób zaczniecie zajęcia szkoleniowe w I etapie przygotowawczo – selekcyjnym.

Zajęcia szkoleniowe musicie realizować przede wszystkim w ramach lekcji wychowania fizycznego i koniecznie dodatkowo na zajęciach pozalekcyjnych w Szkole lub zapiszcie się do Klubu Sportowego. Musicie poświęcić na treningi minimum 9 godzin tygodniowo.  Dominującą formą pracy szkoleniowej w klasie II, powinny być gry i zabawy ruchowe, uzupełnione ścisłymi formami ruchu w postaci ćwiczeń gimnastycznych i lekkoatletycznych. Ćwiczenia powinny rozwijać Wasze zdolności motoryczne: szybkość, siłę, koordynacje ruchową i wytrzymałość.

Jeżeli  macie możliwości, wskazana jest nauka pływania sprzyjająca dodatkowo kształtowaniu koordynacji ruchowej. Powinniście przebywać na zajęciach szkoleniowych minimum pięć razy w tygodniu (mikrocyklu) i jak najczęściej na otwartej przestrzeni.

W klasie III musicie zapoznać się z  ćwiczeniami wprowadzającymi do mini siatkówki w formie zabawowej: poruszanie się po boisku z piłką i bez, chwyty i rzuty piłką oburącz i jednorącz – z dołu , a później z góry – imitacja przyjęcia i podania piłki sposobem oburącz górnym (zwróćcie uwagę na kolejność rzutów). Za pomocą wykonywania tych elementów uczycie się  umiejętności oceny lotu piłki oraz  skoordynowanego, szybkiego poruszania się w kierunku piłki. Dodatkowo doskonalicie wyczucie odległości, szybkość reakcji, orientacje przestrzenną i poczucie równowagi (składowe koordynacji ruchowej). W ćwiczeniach stosujcie różne rodzaje piłek, co pozwala dodatkowo rozwijać siłę – używając piłek lekarskich 1 kg lub do koszykówki. Składowe szybkości (czas reakcji, czas pojedynczego ruchu, częstotliwość ruchów) i poruszania się – rozwijacie używając piłek tenisowych i ręcznych.

Występowanie formy nauczania „ gry” w klasie III, możliwe jest tylko z zastosowaniem chwytu i rzutu obowiązkowo oburącz (rzucanka i gry podobne). W początkowym okresie stosujcie grę jeden na jeden, a później w zespołach dwuosobowych, a nawet w zespołach trzyosobowych. Poprzez grę doskonalić będziecie rzut i chwyt piłki oburącz, a także nauczycie się poruszać po boisku krokiem dostawnym w różnych kierunkach (jest to jeden z najważniejszych elementów gry, które musicie opanować bardzo dobrze w tym wieku). „Gra” stworzy Wam rozmaite sytuacje, które uczyć będą reagować na bodźce optyczne i znajdować optymalne rozwiązania motoryczne przy dojściu do piłki (np. doskok). Jeżeli forma nauczania „gry- rzucanki” będzie już dobrze opanowana, musicie stopniowo zwiększać wymagania względem siebie, poprzez ograniczenie czasu kontaktu dłoni z piłką. W ten sposób „gra” zacznie się upodabniać coraz bardziej do małej gry – mini piłki siatkowej.

W drugim okresie klasy III (oczywiście po bardzo dobrym opanowaniu „rzucanki”), zaczynacie  nauczanie przyjęć i podań piłki sposobem oburącz górnym, przyjęcia i podania sposobem oburącz dolnym  oraz zagrywki dolnej. Zgodnie z wymogami  metodycznymi i systematyką nauczania tych technicznych elementów gry (uwaga dla prowadzących). Musicie pamiętać, że do nauczania należy stosować rozmiary piłek do siatkówki przystosowane do Waszego wieku (M3/4). Podstawowe formy nauczania jakie stosujemy to forma zabawowa , zadaniowa i forma ścisła. Prośba do WAS, młodzi mistrzowie – forma ścisła jest bardzo trudną formą nauczania dla Was, więc apeluje o cierpliwość, dużą aktywność i skupienie uwagi. Nauczanie w formie gier małych, powinno uwzględniać gry  o uproszczonym charakterze w ustawieniu 1×1, 2×2, rozmiarach boiska, a także w stosowaniu przepisów gry.

W klasie III obowiązuje Was już praca szkoleniowa troszeczkę wydłużona w czasie i   5-6 razy w tygodniu (mikrocyklu), czyli poświęcacie na wszystkie zajęcia szkoleniowe ponad 12 godzin tygodniowo.

W podsumowaniu zapamiętajcie, aby osiągnąć wysoki poziom Mistrzostwa musicie rządzić  KODEKSEM, albo zestawem praw, które w sporcie nazywamy  ZASADAMI.

Alfred Adler stwierdził : „Łatwiej jest walczyć o zasady, niż żyć zgodnie z nimi”. zgadzacie się z tym ?

Ktoś z Was stwierdza, że mam zasady. Ja się pytam „CZY W DZISIEJSZYM ŚWIECIE, WARTO POSTĘPOWAĆ  WEDŁUG ZASAD ?  WĄTPIĘ. Postarajcie się, abym ja, trener z wieloletnią praktyką szkoleniową MYLIŁ się.

W dzisiejszych czasach honor, dane słowo czy obietnica wydają się mało istotne, a przynajmniej nie tak ważne, jak kiedyś. Poleganie na kimś staje się zatem trudniejsze. Dlatego też, coraz częściej na pytanie: Nie ufasz mi ? Odpowiadam: Ufam tylko sobie !

Zatem? Aby być honorowym i dotrzymać danego słowa, trzeba mieć pewien kodeks lub zbiór zasad, które jasno precyzują nasze poczynania i pozwalają odróżnić dobro od zła. Zapamiętajcie  to do końca życia. Przyjdziecie na pierwszy trening, zacznijcie postępować według zasad życia sportowego (pracuje, obecny na zajęciach, aktywny, honorowy itp.) i społecznego (koleżeński, punktualny, uczynny itd.)

Małgorzata Siekańska i Jan Blecharz stworzyli i określili dla młodych sportowców 10 zasad treningu dzieci „Mój sport, moja radość”. Proszę, zapoznajcie się z nimi i w pierwszym etapie szkolenia siatkarskiego (klasy II i III) postępujcie zgodnie z nimi.

1. Czerpie przyjemność z trenowania i udziału w zawodach – lubię to, co robię.

2. Umysł, tak jak mięśnie potrzebują gimnastyki. Mogę trenować swój umysł, tak jak trenuje ciało.

3. Warto się starać, choć czasem na efekty trzeba poczekać.

4. Każdego dnia mogę zrobić coś, co przybliża mnie do celu.

5. Wiem, w czym jestem dobry i co potrafię oraz w czym mogę osiągnąć więcej.

6. Mogę się czasem pomylić.

7. Mam wpływ na to, jak wygląda mój dzień.

8. Sport to również umiejętność przegrywania. Potrafię sobie radzić z przeciwnościami.

9. Szanuję moich sportowych konkurentów i doceniam ich umiejętności.

10.Każdy start jest okazją do tego, by dowiedzieć się czegoś o sobie.

Motto podsumowujące dzisiejszą poradę – wskazówkę to : „ Ustalono, że do osiągnięcia klasy światowej w jakiejkolwiek dyscyplinie, potrzeba spędzenia co najmniej 10 tysięcy godzin na treningu. Aby osiągnąć te liczbę, należy trenować średnio przez dziesięć lat po dwie godziny i 44 minuty dziennie. Zasada dziesięciu lat. ( R. Ankersen. Kopalnia talentów).

Jak to osiągnąć, w czasach wielu atrakcji, pokus, propozycji ? Zapoznajcie się z moimi poradami.

DAMY RADĘ. Powodzenia.

W następnym odcinku porad siatkarskich pomogę Wam, jak trenować w klasie IV