Matylda Olek, psycholog sportu

Obalamy mity

Obalamy mity- 7 popularnych twierdzeń na temat uprawiania sportu przez dzieci i młodzież

Z pewnością każdy z czytelników słyszał, choć jeden z wymienionych poniżej mitów, dotyczących uprawiania sportu wśród dzieci i młodzieży. Niektóre z nich, powielane oraz niewystarczająco wyjaśnione mogą bardzo niekorzystnie wpływać na rozwój aktywności fizycznej u młodych osób. Dlatego warto o nich dyskutować, przeciwstawiając im wiedzę z zakresu psychologii rozwoju człowieka czy psychologii sportu.

Poniżej przedstawiam siedem najczęściej słyszanych twierdzeń, które nie są prawdą. Czy ktoś z Was zna jeszcze inne? Jeśli tak, to jakie? Zapraszam do dyskusji!

MITY FAKTY
Talent sportowy można przewidzieć w bardzo młodym wieku

 

-predyspozycje/wybitne zdolności do danej dyscypliny sportu można zaobserwować w wieku dorastania, kiedy to zostały wykształcone np. cechy motoryczne, osobowość czy temperament

-w bardzo młodym wieku można zauważyć jedynie elementy, które mogą, ale nie muszą być symptomami przyszłych zdolności np. koordynacja, skoczność, siła

 

Dzieci nie powinny rywalizować ze sobą w sporcie -jest to jedno z ważnych doświadczeń w życiu dziecka i ważną informacją dla niego samego i dorosłych, (jakich emocji doświadcza, jak się motywuje, jak znosi porażkę i wygraną, jak prezentuje się na tle swoich rówieśników)

-trzeba oczywiście pamiętać o zdrowej rywalizacji (szczególnie ze strony dorosłych- wsparcie dziecka, nie wywieranie presji), tylko wtedy współzawodnictwo staje się pozytywnym elementem w rozwoju dziecka

Gdy dziecko nie ma predyspozycji do sportu, nie ma sensu, aby trenowało/uprawiało aktywność fizyczną -aktywność fizyczna ma właściwości prozdrowotne i rehabilitacyjne, dlatego każde dziecko powinno uprawiać aktywność fizyczną na miarę swoich możliwości

-poprzez uprawianie aktywności sportowej młody człowiek uczy się wielu zachowań i cech przydatnych w codziennym życiu, takich jak: umiejętność pracy w grupie, wytrwałość, świadomość własnego ciała, odpowiedzialność i wiele innych

-dla każdego dziecka styczność z aktywnością fizyczną niesie wiele korzyści

Dzieci, które uprawiają sport nie mają prawdziwego dzieciństwa – jeżeli dziecko wyraża chęć uprawiania sportu (wynika to z jego motywacji wewnętrznej – uprawia sport bo to lubi) z pewnością pojawiają się u niego pozytywne emocje, nie ma on poczucia zmarnowanego czasu czy w dłuższej perspektywie-dzieciństwa

– poprzez regularne uprawianie sportu dzieci uczą się zarządzania czasem, bardzo często znajdując także wolną chwilę na inne zainteresowania

Wczesny wybór dyscypliny i specjalizacja w niej to klucz do odniesienia sukcesu w sporcie -próbowanie wielu dyscyplin nie przeszkadza w późniejszym uczestnictwie w sporcie profesjonalnym (najlepsze wykonanie następuje po okresie dojrzewania)

-próbowanie różnych aktywności sportowych jest pozytywnie związane z dłuższą karierą sportową oraz zaangażowaniem w sport

-różnorodne doświadczenia z dyscyplinami sportu pozwalają na opanowanie wielu umiejętności ruchowych i poznawczych (później dziecko może je przenieść do wybranej dyscypliny)

-do około 13 roku życia dziecko powinno mieć możliwość wyboru dyscypliny sportu lub decyzji o uprawianiu aktywności fizycznej (poziom rekreacyjny)

Utalentowane dzieci potrzebują innych metod i sposobów treningowych niż reszta -do około 18 roku życia dzieci i młodzież nabywają fundamenty wysiłku fizycznego, które dla wszystkich są te same (zarówno dla osób, które później połączą sport z życiem zawodowym, jak i tych, którzy wybiorą aktywność fizyczną)

-dopiero po tym okresie młody człowiek posiada fizyczne, ruchowe, ale także psychiczne i społeczne umiejętności potrzebne do wyspecjalizowanego wysiłku w konkretnej dyscyplinie

Sport przeszkadza w nauce i zdobyciu wykształcenia -badania wykazują, że zwiększenie godzin na aktywność fizyczną była związana z podwyższeniem ocen na egzaminach (ze względu na wzrost samooceny uczniów, zadowolenia, poprawę funkcjonowania pamięci, utrzymywania uwagi na zadaniu, mniejszych problemów z koncentracją i samodyscypliną)

-poprzez umiejętność zarządzania czasem, osoby uprawiające sport potrafią wygospodarować czas na naukę, często skuteczniej niż osoby nieaktywne sportowo

 

*powyższe mity i fakty zostały opublikowane w moim artykule „Zaangażowanie dzieci i młodzieży w aktywność fizyczną” dla Magazynu Wychowanie Fizyczne w Szkole (WF3_2015). http://www.wychowanie-fizyczne.pl/