Akademia Siatkówki

Etap 2 – wszechstronnego szkolenia (IV – VI kl SP) – „złoty wiek”.

„Nie porzucaj słabego dziecięcia, bo może to być dziecko lwa”.

„Tak ostatni będą pierwszymi, jak pierwsi ostatnimi”

Rekrutację (pamiętaj i zastosuj się do uwag powyżej), do II etapu Wasi szkoleniowcy, powinni przeprowadzić pod koniec nauki w klasie III. Powinni oni uwzględnić :

a. ocenę stanu Waszego zdrowia (na podstawie badań lekarskich),
b. parametry Waszej budowy somatycznej (z uwzględnieniem rozwoju i dojrzewania – wzrost, waga, pojemność życiowa płuc, wskaźnik Rohrera – smukłości, itp..),
c. Wasz potencjał, predyspozycje i zdolności ruchowe do piłki siatkowej; obserwacja powinna być ukierunkowana na predyspozycje związane z szybkością (włókna szybko kurczliwe – biopsja), dokładnością i trwałością uczenia się czynności ruchowych – wskazana jest pomoc w ocenie Waszych umiejętności doświadczonego szkoleniowca.
d. sprawność fizyczną przez zastosowanie wybranych prób lub zestawów mierników (siła – rzut piłką lekarską 2 kg; szybkość – bieg 30 m, ze zmianą kierunku biegu; moc – skok w dal z miejsca: wytrzymałość – 300 m lub test Coopera – 12 minut albo test 92 m – bieg ze zmianą kierunku biegu).

Na tym etapie objęci powinniście być szkoleniem siatkarskim i powinno ono obejmować:
a. wszechstronne przygotowanie fizyczne,
b. nauczanie podstawowych elementów techniki gry – zaczynamy od poruszania się po boisku, następnie w kolejności powinnyście nauczyć się: przyjęcia i podania piłki sposobem oburącz górnym, zagrywki dolnej, przyjęcia i podania piłki sposobem oburącz dolnym, zastawienia, elementów obrony, aż w końcu zbicia piłki. Pamiętajcie ta kolejność nauczania przeze mnie jest bardzo ważna. Nie wolno jej zmieniać.
c. dostosowanie taktyki indywidualnej oraz taktyki zespołowej do Waszych umiejętności technicznych – znów uwaga do Was, grajcie tak taktycznie, jakie macie umiejętności techniczne, nie ulegajcie modzie, nie ulegajcie sugestiom o nowoczesnej siatkówce – miejcie swój rozum taktyczny, wtedy nie będziecie popełniać błędów i gra w piłkę siatkową da Wam wielką radość ( bierzcie udział w grze, nie myślcie o zwycięstwie).  Taktykę, realizujemy podczas gier małych 2×2,3×3,4×4.

Zajęcia szkoleniowe, powinny być realizowane w następujących proporcjach: ćwiczenia wszechstronne – 60%, ukierunkowane – 25%, zaś specjalistyczne – 15%, łącznego czasu pracy treningowej.
Wskazane jest, aby zajęcia treningowe w klasie IV, były prowadzone 4 x razy w tygodniu, w jednostkach szkoleniowych nie dłuższych niż 90 minut, w klasie V, zajęcia szkoleniowe odbywać się muszą 4 – 5 razy w tygodniu, czas jednostki treningowej to do 110 minut, w klasie VI trenujemy 5 x w tygodniu, czas jednostki treningowej to 140 minut
Program wszechstronnego kształtowania zdolności ruchowych powinien być realizowany przez środki szkoleniowe z zakresu:
a. lekkiej atletyki (biegi na dystansach nie dłuższych niż 300 m, skoki; w dal, wzwyż, wieloskoki do 6 skoków, rzuty; różnymi piłkami i przyborami),
b. gimnastyki (przewroty w przód i w tył, przerzut bokiem lewa i prawa ręka, stanie na rękach przy drabinkach lub przy asekuracji, wymyk-odmyk, podciągania na drążku),
c. gier sportowych (piłka koszykowa, piłka ręczna, piłka nożna),
d. pływanie (koordynacja ruchowa),
e. łyżwiarstwo (poznanie nowych nawyków ruchowych).

Szkoleniowcy, zadajcie sobie w tym miejscu pytanie: Czy u dzieci nie widać różnic w sprawności ruchowej?
Widać, ale nic z tego nie wynika dla przewidywań o przyszłych predyspozycjach. Jeśli grupę 10- 12 latków trenujących piłkę siatkową oceniamy tylko za pomocą testów fizycznych, to wybierzemy z tej grupy tylko najlepszych w tym okresie życia. Jednak to nic nie znaczy w kontekście osiągnięcia sukcesu w przyszłości. Poniżej 14 roku życia wyniki nie są miarodajne. Cechy fizyczne są wówczas na tyle nieustabilizowane, że dzieci w tym wieku wykonują ćwiczenia raz lepiej, raz gorzej.

Ćwiczenia ukierunkowane z zakresu piłki siatkowej, to przede wszystkim ćwiczenia poruszania się (zwinności) z piłką i bez piłki, małe gry o konkretnych założeniach szkoleniowych, gry uproszczone, ćwiczenia techniki i taktyki z wykorzystaniem trenażerów.
Ćwiczenia akrobatyki połączone z elementami piłki siatkowej (chwyty-rzuty); środki kształtujące elementy mocy (ćw. siłowo-szybkościowe, ćwiczenia plyometryczne – do 6 skoków); ćwiczenia wytrzymałości ukierunkowanej (biegi krótkie do 50 m, biegi ze zmianą kierunku). Na tym etapie ważne jest, aby dzieciom pokazać i nauczyć przeprowadzenie rozgrzewki ukierunkowanej, realizowanej w formie celowo dobranych ćwiczeń z piłkami i bez, stosowaną przed różnymi formami treningu techniki czy taktyki oraz przed zawodami.
Na zajęciach specjalistycznych w tym etapie, rozpoczynamy nauczanie przyjęcia i podania piłki sposobem oburącz górnym (wystawienie piłki ze wszystkich stref pola ataku) i dolnym (dogrania piłki łatwej do siatki, przyjęcie piłki z zagrywki dolnej); zagrywki dolnej (w klasie V zagrywka tenisowa rotacyjna); elementów obrony w polu; zastawienia pojedynczego na każdej pozycji (w klasie VI zastawienie podwójne); zbicia piłki ze strefy 3,4 i 2 (wskazane jest przy nauczaniu zbicia piłki podstaw zastawiania pojedynczego).
Pamiętajcie młodzi siatkarze/rki oraz szkoleniowcy, podejmowanie treningu SPECJALISTYCZNEGO o znacznej objętości jest działaniem nieskutecznym z punktu widzenia rozwinięcia potencjału i osiągania wysokich rezultatów sportowych wśród seniorów.
Opanowanie w stopniu zadawalającym tych elementów technicznych gry, pozwala nam zastosować podstawową dla dzieci formę mini siatkówki, tj; małe gry 2×2, 3×3, 4×4 i uczestniczyć w zawodach. W grach małych obowiązują Przepisy i zasady gry w mini siatkówce PZPS. Podczas realizacji zadań związanym z nauczaniem i „doskonaleniem” poznanych czynności technicznych gry, podczas małych gier, zwracamy uwagę na kształtowanie podstaw taktyki indywidualnej i zespołowej.
Poprzez udział w zawodach dzieci zapoznają się z zasadami organizacji, przebiegiem spotkania (sędziowania) i kształtują tzw,. siatkarską postawę wobec przeciwnika (powitanie przed meczem, podziękowanie po meczu). Zawody mini gier, również mają za zadanie kształtowanie cech wolicjonalnych tych młodych ludzi, zwracamy uwagę na: ambicje sportową (motywacja wewnętrzna), chęć sukcesu (ale nie za wszelką cenę), zachowanie godnej postawy zarówno po sukcesie, jak i po porażce. Bezwzględnie należy ograniczyć wpływ osób niekompetentnych na Wasz udział w zawodach sportowych.
Oficjalne turnieje dwójek i trójek powinny być rozgrywane na czas (8 – 10 minut) lub jeden set (do 25 punktów), systemem „każdy z każdym” w grupach eliminacyjnych, a grach finałowych systemem „pucharowym. Należy tak układać gry, aby jednego dnia dzieci rozegrały maksimum trzy gry. Zawodów mistrzowskich nie należy organizować częściej niż raz na miesiąc.
Spostrzeżenie własne – instruktorzy, trenerzy, nauczyciele, rodzice oraz kochane dzieci, jaki jest cel małych gier (mini siatkówki – zawodów), na pewno nie wygranie, a szkolenie, patrzcie do przodu, stosujcie szkolenie progresywne (wieloletnie), a nie intensywne (na wynik, na dziś).
Pod koniec zajęć szkolnych, dopiero w klasie VI,  można do zajęć szkoleniowych wprowadzić formę nauczania – grę właściwą i szkolną, poprzedzone, formą nauczania fragmentów gier.

PODSUMOWANIE ETAPU 2:

Talent często jest rozumiany jako ekwiwalent pracy. Istnieje dość powszechne (co nie znaczy, że prawdziwe) przekonanie, że utalentowani są mniej pracowici, a ci bardziej pracowici są mniej utalentowani.
Jeśli chcesz zostać Tomaszem Wójtowiczem, jeśli chcesz grać jak Edward Skorek czy Mariusz Wlazły, to nie myśl o talencie. Każdy ma ich troszkę i to troszkę wystarczy. Myśl o niezbędnej do wykonania pracy , a ściślej – o 10 tysiącach godzin pracy. Wtedy prawdopodobnie zostaniesz mistrzem. Oznacza to – siedem lat pracy, każdego dnia po pięć godzin. Być może dlatego tak wiele mamy zmarnowanych talentów, a tak mało pracowitych mistrzów.
Zastanówcie się nad tym:
Przy obecnych „trendach” w sporcie wyczynowym liczy się tylko skuteczność, czyli zwycięstwo za wszelka cenę?
Sukces „za wszelką cenę” wyklucza więc postępowanie zgodnie z metodyką szkolenia i zgodnie z zasadą Fair Play.
Instruktor-Trener-Wyczynowiec, rozprawiający o „czystości gry”, wychowawczej misji sportu, o kształtowaniu powszechnie już dziś wyśmianych cech charakteru:
– uczciwość,
– lojalność,
– odpowiedzialność,
uznany zostanie za naiwniaka, jeżeli wręcz nie za głupca?
Należy zatem zadać pytanie – co dziś znaczy
POPRAWNOŚĆ i POKORA  w treningu sportowym?

Przez moje kilkadziesiąt lat pracy szkoleniowej, „poprawność” była zasadą działania w przygotowaniu i szkoleniu sportowym, opartą na mniej lub bardziej uzasadnionych hipotetycznie i statystycznie zasadach, środkach, formach i metodach szkolenia.
Teraz owa „poprawność” to skuteczność za wszelką cenę, „teraz i natychmiast”, bez uwzględniania oddalonych w czasie skutków szkolenia.
Aby nie sprawdziło się moje motto: ŻAL MI TYCH DZIECI, zmarnowane, często talenty siatkarskie.
Podsumowujące dzisiejszą poradę – wskazówkę – NADAL PAMIĘTAJCIE :

„Ustalono, że do osiągnięcia klasy światowej w jakiejkolwiek dyscyplinie potrzeba spędzenia co najmniej 10 tysięcy godzin na treningu. Aby osiągnąć te liczbę, należy trenować średnio przez dziesięć lat po dwie godziny i 44 minuty dziennie. Zasada Dziesięciu Lat. ( R. Ankersen. Kopalnia talentów).