MITY |
FAKTY |
Talent sportowy można przewidzieć w bardzo młodym wieku
|
-predyspozycje/wybitne zdolności do danej dyscypliny sportu można zaobserwować w wieku dorastania, kiedy to zostały wykształcone np. cechy motoryczne, osobowość czy temperament
-w bardzo młodym wieku można zauważyć jedynie elementy, które mogą, ale nie muszą być symptomami przyszłych zdolności np. koordynacja, skoczność, siła
|
Dzieci nie powinny rywalizować ze sobą w sporcie |
-jest to jedno z ważnych doświadczeń w życiu dziecka i ważną informacją dla niego samego i dorosłych, (jakich emocji doświadcza, jak się motywuje, jak znosi porażkę i wygraną, jak prezentuje się na tle swoich rówieśników)
-trzeba oczywiście pamiętać o zdrowej rywalizacji (szczególnie ze strony dorosłych- wsparcie dziecka, nie wywieranie presji), tylko wtedy współzawodnictwo staje się pozytywnym elementem w rozwoju dziecka |
Gdy dziecko nie ma predyspozycji do sportu, nie ma sensu, aby trenowało/uprawiało aktywność fizyczną |
-aktywność fizyczna ma właściwości prozdrowotne i rehabilitacyjne, dlatego każde dziecko powinno uprawiać aktywność fizyczną na miarę swoich możliwości
-poprzez uprawianie aktywności sportowej młody człowiek uczy się wielu zachowań i cech przydatnych w codziennym życiu, takich jak: umiejętność pracy w grupie, wytrwałość, świadomość własnego ciała, odpowiedzialność i wiele innych
-dla każdego dziecka styczność z aktywnością fizyczną niesie wiele korzyści |
Dzieci, które uprawiają sport nie mają prawdziwego dzieciństwa |
– jeżeli dziecko wyraża chęć uprawiania sportu (wynika to z jego motywacji wewnętrznej – uprawia sport bo to lubi) z pewnością pojawiają się u niego pozytywne emocje, nie ma on poczucia zmarnowanego czasu czy w dłuższej perspektywie-dzieciństwa
– poprzez regularne uprawianie sportu dzieci uczą się zarządzania czasem, bardzo często znajdując także wolną chwilę na inne zainteresowania |
Wczesny wybór dyscypliny i specjalizacja w niej to klucz do odniesienia sukcesu w sporcie |
-próbowanie wielu dyscyplin nie przeszkadza w późniejszym uczestnictwie w sporcie profesjonalnym (najlepsze wykonanie następuje po okresie dojrzewania)
-próbowanie różnych aktywności sportowych jest pozytywnie związane z dłuższą karierą sportową oraz zaangażowaniem w sport
-różnorodne doświadczenia z dyscyplinami sportu pozwalają na opanowanie wielu umiejętności ruchowych i poznawczych (później dziecko może je przenieść do wybranej dyscypliny)
-do około 13 roku życia dziecko powinno mieć możliwość wyboru dyscypliny sportu lub decyzji o uprawianiu aktywności fizycznej (poziom rekreacyjny) |
Utalentowane dzieci potrzebują innych metod i sposobów treningowych niż reszta |
-do około 18 roku życia dzieci i młodzież nabywają fundamenty wysiłku fizycznego, które dla wszystkich są te same (zarówno dla osób, które później połączą sport z życiem zawodowym, jak i tych, którzy wybiorą aktywność fizyczną)
-dopiero po tym okresie młody człowiek posiada fizyczne, ruchowe, ale także psychiczne i społeczne umiejętności potrzebne do wyspecjalizowanego wysiłku w konkretnej dyscyplinie |
Sport przeszkadza w nauce i zdobyciu wykształcenia |
-badania wykazują, że zwiększenie godzin na aktywność fizyczną była związana z podwyższeniem ocen na egzaminach (ze względu na wzrost samooceny uczniów, zadowolenia, poprawę funkcjonowania pamięci, utrzymywania uwagi na zadaniu, mniejszych problemów z koncentracją i samodyscypliną)
-poprzez umiejętność zarządzania czasem, osoby uprawiające sport potrafią wygospodarować czas na naukę, często skuteczniej niż osoby nieaktywne sportowo |