Akademia Siatkówki

WARSZTATY W WOJCIESZOWIE

Kilka dni temu Akademia Siatkówki Kadziewicz Siezieniewski Dobrowolski poprowadziła warsztaty siatkarskie w Wojcieszowie. Zajęcia pod nazwą „Lekcja z Mistrzem” odbyły się w Zespole Szkół w Wojcieszowie i miały na celu popularyzację piłki siatkowej wśród dzieci i młodzieży uczęszczających do Szkół na terenie Gminy Wojcieszów.

Zajęcia poprowadzili Łukasz Kadziewicz i Paweł Siezieniewski, a przebiegły w miłej, pracowitej i radosnej atmosferze. Dzieci i młodzież spisali sie znakomicie i mamy nadzieję, że z tej „pigułki” naszej dyscypliny sportu wyniosą jak najwięcej korzyści i pojawią się osoby, które na tyle zaraziliśmy piłką siatkową, że rozpoczną swoją przygodę ze sportem w sposób regularny.

Więcej zdjęć z warsztatów znajdziecie w GALERII w zakładce Warsztaty w Wojcieszowie.

Dziękujemy Władzom Samorządowym oraz Dyrekcji Zespołu Szkół w Wojcieszowie za zaproszenie i trzymamy kciuki za rozwój talentów na terenie Gminy Wojcieszów 🙂

Miasto Wojcieszów – położone jest w Sudetach Zachodnich na terenie Gór Kaczawskich oraz niewielkich skrawków Pogórza Kaczawskiego (Pogórze Wojcieszowskie i Rów Wlenia). Pod względem administracyjnym miasto położone jest w południowej części powiatu złotoryjskiego w województwie dolnośląskim. Od północy i zachodu Wojcieszów graniczy z gminą Świerzawa (powiat złotoryjski), od wschodu z gminą Bolków (pow. jaworski) a od południa z gminą Janowice Wielkie (pow. jeleniogórski). Powierzchnia miasta wynosi 32,14 km2 a zamieszkuje je 3824 osób. Wojcieszów rozciąga się na przestrzeni ponad 7 km wzdłuż doliny rzeki Kaczawy. Jest jedną z najstarszych osad w okolicy, bardzo malowniczo położoną. Położenie Wojcieszowa zostało uwarunkowane przez szlak handlowy wiodący ze Złotoryji do Kamiennej Góry, a stamtąd ku Przełęczy Lubawskiej otwierającej drogę do Czech. Wojcieszów otaczają liczne, wysokie i zalesione wzgórza Gór Kaczawskich : Młynica 456 m n.p.m., Meszna 580 m n.n.pm, Połom 667 m n.p.m., Miłek 566 m n.p.m. i Chmielarz 580 m n.p.m. Najbardziej interesujące są dwie z nich : Połom i Miłek. Zbudowane są one ze skał wapiennych. Występują tu interesujące zjawiska krasowe, bogata flora i fauna wapieniolubna takiego typu, jaką rzadko można w Polsce oglądać.

WOJCIESZÓW – HISTORIA

Zanim obejrzymy zabytki Wojcieszowa zapoznajmy się z historią miasta. Właściwie cała historia Wojcieszowa jest historią wsi, bo prawa miejskie otrzymał Wojcieszów dopiero w 1973 roku. Kiedy został założony Wojcieszów nie można stwierdzić z całą pewnością. Podanie mówi, że w kościele katolickim znajduje się kamień z wyrytą datą 1101. Ma to być data powstania kościoła w Wojcieszowie.

W X-XII wieku Słowianie zaczęli zasiedlać wzdłuż biegu Kaczawy i to oni założyli obecny Wojcieszów, zamując się rybołóstwem i myślistwem. Składali daniny księciu w skórkach wiewiórczych, a potem w zbożu.

O założeniu Wojcieszowa mówi legenda. Według niej namiestnik Bolesława Krzywoustego na Dolnym Śląsku Piotr Włost herbu Łabędź wysłał nad Kaczawę grupę księży i mnichów, by resztki pogan wierzących w Peruna, Zywię, Welesa, Fliusa i innych bogów na łono kościoła katolickiego sprowadzić. Do obrony tej wyprawy wyznaczyć rycerza Wojciesza Paszowica, dodając mu 40-stu zbrojnych wojów. Wojciesz Paszowic na miejscu przekonał się, że tutaj pośród górskich bezdroży na terenie pokrytym gęstą puszczą i dzikimi skałami, poganie czcili swoich bogów. Rycerz Wojciesz doprowadził oddanych mu w opiekę ludzi do tych gór i na lewym brzegu Kaczawy, na płaskim wzgórzu, obozem się rozłożył. Potem wojom nakazał otoczyć to miejsce kołem i zbudował mnichom dwie chaty kurne oraz niewielką kapliczkę. Potem sprowadził żonę wraz z kilkuletnim synem, kilku rzemieślników biegłych w stawianiu budowli i rozpoczął pracę przy wznoszeniu kasztelu. Budowla nie była jeszcze całkiem ukończona, gdy któregoś popołudnia zginąl synek Wojciesza. Gdy syn do zmroku nie powrócił Wojciesz wraz z wojami poszukiwał go aż do świtu. Następnego dnia także przeszukano okolicę, ale bezskutecznie. Wtedy naszła go myśl, iż mały mógł pójść do swych rówieśników, którzy mieszkają w górskich grotach. Drugiego dnia o świcie rycerz Wojciesz skierował się w stroną Połomu. Nie dotarł jednak do szczytu tej góry. Zatrzymali go poganie i zabronili dalszej drogi. Tłumaczyli, że na szczyt, gdzie znajduje się święty gaj nikomu wchodzić nie wolno. Wyjaśniono mu też, że nie ma tam jego syna, ani też żadnego innego innego dziecka. Zawrócił więc Wojciesz, ale zabiegł mu drogę młody poganin i obiecał wskazać miejsce pobytu dziecka, gdy rycerz odprawi z doliny Kaczawy kapłanów i mnichów. Wojciesz wyjaśnił, że i on i mnisi są tu z rozkazania książęcego i że wiarę w starych bogów, jeżeli nie uda się słowom to mieczem wytępić potrafi. Jeszcze tego samego dnia, późnym wieczorem zapłonęły chaty, w któtrych mieszkali zakonnicy. Wielu podpalaczy Wojciesz zabił, mnichów sprowadził do niewykończonego kasztelu, a potem powiódł swych zbrojnych na Połom i ogniem za ogień postanowił się zemścić. Krętymi ścieżkami dotarli do szczytu, mimo oporu ludzi zamieszkujących jaskinie. Już Wojciesz szykował się do ataku na pogańską świątynię gdy w drzwiach świątyni ukazała się starców i młodych pogan, niosąca posąg swego boga. Padli oni na kolana, prosząc by uszanowano świętość niesioną przez nich i aby pozwolono im odejść. Przyobiecał im to Wojciesz pod warunkiem zwrócenia mu syna.

Gdy chłopiec znalazł się przy ojcu i poganie odeszli, Wojciesz rozkazał podpalić świątynię ze wszystkich stron. W kilka chwil zapłonęła stara świątynia. Z wnętrza wydobył się dziwny głos, podobny do ryku wielkoluda, przypalanego na rozżarzonych węglach. Strach obleciał Wojciesza i jego wojów. Nagle runęła jedna ze ścian a z płomienia wyskoczył potężny niedźwiedź ze zwęgloną sierścią, który nie zwracając nawet uwagi na wystraszonych ludzi, pomknąl w dół zboczem góry. Wojciesz wrócił nad ranem do kasztelu, niosąc cały czas swego syna na rękach . Opowiedział mnichom o tym wydarzeniu, oświadczając, że na miejscu gdzie stała dotychczas pogańska świątynia, postanowił zbudować kaplicę w podzięce Bogu za szczęśliwy powrót syna do domu. Odwiedli go oni jednak od tego zamiaru tłumacząc, że kto wie, czy powinna stać ona właśnie tutaj, a poza tym do kościoła ludzie muszą mieć łatwy dostęp, musi on też być przy drodze, którą budulec można wozić wołami.

W rok później stanęła pierwsza świątynia w pobliżu rzeki Kaczawy . A sioło, które powstało otrzymało od jego imienia nazwę Wojcieszów. Pod względem politycznym dolina Kaczawy należała do Księstwa Jaworskiego, które odpadło od legnickiej lini domu piastowskiego.

Pierwsza dokumentalna wzmianka o istnieniu wsi Wojcieszów pochodzi z roku 1268. Sama nazwa Wojcieszów jest słowiańskiego pochodzenia. Napływowy element niemiecki zmienił nazwę wsi na Kauffung. Od 1938 roku na 130 lat zanikła nazwa Wojcieszów na rzecz niemieckiej nazwy Kauffung. W tym czasie majątki tutejsze należą do rodów Redernów, Stumpel i Sedlitz.

W 1367 roku w Wojcieszowie znajduje się już dwór obronny otoczony kamiennym murem, wieżami /wyższa wieża nazywała się wieżą Głodową/ z fosą, bramą i mostem zwodzonym.

W czasie wojen husycko-niemieckich, husyci w 1426 roku zajmowali Śląsk i wqtedy Wojcieszów został splądrowany i dotknięty pożarem. Od tego czasu los jakby uwziął się na Wojcieszów. Przemoc, nietolerancja i klęski żywiołowe wypełniały życie mieszkańców. Po przejściu Śląska w ręce Habsburgów w 1526 roku pojawili się w Wojcieszowie pierwsi wyznawcy Lutra i zajęli siłą kościół katolicki. W 1608 roku nastąpiła gwałtowna powódź spowodowana wylewem Kaczawy. Cała dolina wypełniła się wodą. Utonęło 126 ludzi i przeszło 1000 sztuk bydła, 44 domy zostały zniszczone. Dotychczasowe warunki życiowe gwałtownie zmieniły się przez wojnę trzydziestoletnią /1618-48/. Dla Wojcieszowa była to bardzo ciężka wojna. Przemarsze wojsk cesarskich, szwedzkich, węgierskich, walki, kontrybucje, bezwzględność dowodzącego wojskami królewskimi gen. Wallensteina, ciągły kwaterunek wojsk doprowadził wieś do ruiny, a wynędzniali chłopi uciekali w góry. W 1740 roku wojska pruskie opanowują Śląsk i przyłączają go do Prus. Wkrótce potem protestanci budują w Wojcieszowie swó zbór i wznoszą szkołę. W 1753 roku olbrzymi pożar niszczy wieś. Spłonęły folwarki, zbór ewangelicki, browar, gospoda, młyn, rzeżnia, 15 zagród, 68 domów. 648 ludzi pozostało bez dachu na głową. Po pożarze mistrz Jakub z Legnicy wybudował nowy kościół ewangelicki. W latach 1806-1608 w Wojcieszowie kwaterują wojska francuskie. W bitwie w dolinie Kaczawy 26 VIII 1813 roku pruski genrał BlUcher i generał rosyjski Sachen zwyciężają Francuzów. Poległo to 30000 żołnierzy francuskich.

Wiek XIX bardzo zmienił oblicze wsi. Był to okres gwałtownego uprzemysłowienia. Powstał przemysł wapienniczy, wybudowano linię kolejową, elektrownię, wodociągi i sieć kanalizacyjną. Okres do II wojny światowej charakteryzował się dalszą rozbudową przemysłu wapienniczego.

1 VI 1942 roku do wapienników przybyła pierwsza grupa jeńców Armii Czerwonej. Jeńcy zostali tu zatrudnieni jako skalnicy, wiertacze i wywozili wapno z pieców. Pracowali tu też jeńcy francuscy. 9 V 1945 roku wojska 57 Korpusu Pancernego Armii Czerwonej wyzwoliły Wojcieszów. Od tego czasu władzę w swoje ręce wzięli znowu Polacy. Coraz liczniej osiedlali się repatrianci z Wschodu i Zachodu.

1 września 1945 roku otwarto w Wojcieszowie szkołę, gdzie prowadzono również kursy repolonizacyjne dla dorosłych.

Na nowo uruchomiono linię kolejową. Ruszył przemysł. W 1950 roku rozpoczęto budowę osiedla mieszkaniowego dla pracowników WZPW. Otwarte zostało stałe kino. Oddano do użytku boisko sportowe klubu „Orzeł” Wojcieszów. Powstawały nowe sklepy, księgarnia. Zbudowano przekaźnik telewizyjny, basen kąpielowy, drugi kościół katolicki. Rozwój Wojcieszowa był na tyle intensywny, że w 1973 roku otrzymał prawa miejskie.

Z zabytków Wojcieszowa radzimy obejrzeć kamienny kościół parafialny notowany od 1966 roku. Kościół ten należy do epoki wczesnego gotyku. Wskazują na to wąskie, wysoko rozmieszczone okna i ostry łuk tęczy. Podobny łuk zamyka portal wejściowy. Sklepienie krzyżowe nakrywające prezbiterium pochodzi z XVI wieku, jak i portal w północnej kruchcie. Barokizacja kościoła w XVIII wieku pozostawiła szereg zabytków wystroju, jak drewniane figury Matki Boskiej, św. Jana Nepomucena i św. Jana Ewangelisty z XVI wieku, oraz ołtarz główny. Obraz „Wniebowzięcia” umieszczony w ołtarzu głównym pochodzi z XIX wieku. W wojcieszowskim kościele zachowało się wiele zabytków dawnej sztuki rzeźbiarskiej z różnych okresów. W posadzkę prezbiterium wmontowano średniowieczne kamienie płyty nagrobne, a nagrobki okresu renesansu zdobią zewnętrzną ścianę kościoła. Ustawione we wnętrzu kościoła trzy gotyckie figury drewniane prezentuję umiejętności średniowiecznych rzeźbiarzy : Madonna datowana na rok 1500 oraz dwie święte z drugiego dzieseciolecia XVI wieku. Obok kościoła znajduje się dawny budynek plebanii z XV wieku, przebudowany w baroku. Kościół wraz z plebanią otacza kamienny mur cmentarny z bramą, na której znajduje się data 1605.

Po drugiej stronie szosy zbudowano w latach 1742-1745 kościół ewangelicki. Obok stoi dawna szkoła ewangelicka z XVIII wieku.

W Wojcieszowie Dolnym można zobaczyć Pałac wzmiankowany już w 1376 roku obecnie siedzibę szkoły podstawowej w Wojcieszowie Dolnym. Budowla ta została unowocześniona w XIX wieku. Nadal jest otoczona fosą.

Pałac w Wojcieszowie Górnym pochodzi z 1760 roku o obecnym kształcie z 1927 roku.

Na Polance można obejrzeć ruiny legendarnej szubienicy.